Drodzy rodzice nastolatków,
Prawdopodobnie szukacie pomocy dla swojej córki/syna.
Od paru lat pracuję z młodzieżą i prowadzę w tej grupie wiekowej psychoterapię indywidualną. Doświadczenie w pracy z młodzieżą zdobyłam w placówkach państwowych i prywatnym gabinecie. Prowadziłam również terapię nastolatków z zespołem Aspergera i autyzmem. Wiem z jak licznymi trudnościami dzieci i młodzież muszą się teraz borykać:
- depresją – kiedy nastolatek odczuwa silny smutek, poczucie winy, czuje się gorszy, ma niskie poczucie wartości, jest skazany na izolację,
- lękiem – kiedy nie jest w stanie wyjść z domu, nie chce chodzić do szkoły,
- zaburzeniami odżywiania – kiedy po przez jedzenie zajada trudne uczucia lub głodzi się, żeby poczuć, że lepiej wygląda,
- uzależnieniami – od komputera, Internetu, seriali, gier, używek
- samookaleczeniem –kiedy, żeby nie czuć trudnych emocji się okaleczają,
- impulsywnością – kiedy podejmuje nagłe decyzje, które kończą się źle,
- wycofaniem społecznym – kiedy zbyt długo przebywa w Internecie, ciągle ogląda seriale, nie szuka kontaktu z rówieśnikami
Świat nastolatków jest ogarnięty emocjonalnym zamętem, którego my dorośli nie chcemy pamiętać. Dlatego tak trudno nam utożsamiać się z potrzebami i trudnościami naszych dzieci. Umysł nastolatka/nastolatki można porównać do miejsca w którym pojawiają się skrajności , które walczą ze sobą np. miłość i nienawiść, radość i smutek, depresja i mania, pustka i nadmiar. Młodzież walczy ciągle o swoją niezależność, wciąż czując się zależnym i uznaje to jako swoja słabość. Wrażliwość emocjonalna nastolatka jest szczególna – łatwo go zranić, rozdrażnić , wpędzić w poczucie winy. W tym szczególnym czasie bardzo potrzebują dorosłych, chociaż się do tego nie przyznają. Ważne jest zapewnienie im poczucia bezpieczeństwa.
