
Zaburzenie osobowości typu borderline
Zaburzenie osobowości typu borderline lub inaczej zwane „z pogranicza” jest diagnozowany u 1 do 2% ludzi.
Czym jest osobowość typu borderline?
Zaburzenie osobowości borderline lokuje się pomiędzy zaburzeniami psychotycznymi a nerwicowymi. Wyróżnia się dużymi zmiennościami nastroju, zachwianą równowagą psychiczną, zaburzonym obrazem samego siebie, dużym poczuciem pustki, lękiem przed odrzuceniem oraz niestabilnymi związkami interpersonalnymi.
Do cech osób z pogranicza możemy zaliczyć:
- częste zmiany nastroju;
- impulsywność, brak samokontroli;
- niskie poczucie własnej wartości;
- emocjonalna pustka;
- zaburzenia tożsamości;
- trudność w budowaniu trwałych relacji z innymi;
- silny lęk przed samotnością i odrzuceniem;
- nieumiejętność przewidywania konsekwencji swoich zachowań;
- nieufność wobec innych;
- tendencje do zachowań ryzykownych.
Co jeszcze warto wiedzieć o osobowości borderline?
Osoby z zaburzeniami osobowości charakteryzują się ciągłym odczuwaniem dystresu – nieprzyjemnego i szkodliwego stanu napięcia, cierpienia. Długotrwałe skutki zaburzeń psychicznych, przyczyniają się do odczuwania wykańczającego stresu i odwrotnie – nadmierny stres przyczynia się do rozwoju zaburzeń.
Osobowość z pogranicza, to chroniczne odczuwanie pustki przez osoby chore. Może pojawić się uczucie dysocjacji – odcięcia od siebie, nierzeczywistości. Zaburzenie to sprawia, że osoby te mają znaczną trudność w kontrolowaniu skrajnych emocji i ich nasilenia. Charakterystyczne są również tendencje do odczuwania irracjonalnego, niekiedy wyimaginowanego lęku przed intencjami innych osób. Są również narażone na zachowania autoagresywne lub samobójcze.
Leczenie
Zgodnie z powszechnie przyjętą klasyfikacją osobowość typu borderline nie jest chorobą, tylko zespołem cech wpływających na postrzeganie rzeczywistości. Klasyfikuje się je więc jako zaburzenie i nie można go całkowicie wyleczyć.
Odpowiednia psychoterapia może jednak poprawić jakość życia osób z pogranicza i pomóc im w radzeniu sobie
z intensywnymi emocjami. Nauczenie się nowych strategii regulacji emocji jest podstawą do szczęśliwszego życia. Szczególnie skuteczna jest psychoterapia psychodynamiczna oraz dialektyczno-behawioralna. Leczenie farmakologiczne może zostać włączone w celu złagodzenia objawów współistniejącej depresji, manii czy psychoz.